Eerst hadden we de misdaadcijfersverdoezelaar Mark Harbers en nu die stameloma waarmee zelfs de Marokkaanse ambassadéur nog geen kopje thee wil drinken, laat staan de minister.
Beiden hebben, zo blijkt uit het regeerakkoord, een duidelijke opdracht: zorgen dat uitgeprocedeerde asielzoekers terug gaan naar hun eigen land. En als die landen niet meewerken, dat dan positieve en negatieve druk op ze wordt uitgeoefend. De ontwikkelingssamenwerkingsstortdouche dicht, landingsrechten innemen, verdragen verscheuren, dat werk.
Nieuwsuur had gisteravond een onthullende reportage over hoe succesvol uw partijgenoten zijn op dat gebied.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken geeft ronduit toe dat die twee jokers die namens uw VVD enkeltjes en zakgeld hadden moeten verstrekken aan de economische gelukszoekers dat niet doen, omdat handelsbelangen zwaarder wegen.
De meeste van die uitgeprocedeerden zijn dus in de illegaliteit beland.
Alleen: dat heet in de cijfers van Rutte 3 anders.
Het zijn geen ‘illegalen’, maar ze vallen onder het kopje ‘vertrek zonder toezicht’.
En daarmee is jullie straatje weer schoon geveegd.
Als we de komende maanden de nieuwe Dilannetjes en Madeleines van Ophefburg weer horen kakelen over een strenger asielbeleid, moeten we dus vooral niet vergeten dat de échte bazen van VVD en CDA op geen enkele manier van plan zijn de ongebreidelde toestroom van toekomstige illegale gelukszoekers echt te beperken.
De belangen van de KLM, Ballast Nedam en Unilever wegen nu eenmaal zwaarder dan die van de Nederlandse bevolking.
Wat hebben jullie toch een mazzel dat VVD- en CDA-kiezers geen geheugen hebben.
UPDATE Willen = kunnen. In België zijn de ‘liberalen’ wél bang voor de hete adem van Vlaams Belang…
België heeft dankzij mijn inzet terugnameakkoorden met Irak, Iraaks Koerdistan, Tunesie… én bovenal Marokko! Kan NL enkel van dromen. Wij sturen vele honderden – al dan niet criminele – illegalen per jaar terug naar Marokko, Nederland een handjevol.
In oktober 2018 stond staatssecretaris Mark Harbers op het punt om namens het kabinet Rutte 3 het meest verstrekkende Kom Maar Binnen Met Je Knecht-pact in de Europese geschiedenis te ondertekenen: het Verdrag van Marrakesh.
Er was nogal wat discussie over in ‘de maatschappij’.
Kamerlid Roelof Bisschop van de SGP, doorgaans net zo gezagsgetrouw aan de zittende macht als de kniklaven van de coalitiepartijen, klom zelfs in het Nederlands Dagblad én De Telegraaf in de pen om de gevolgen even haarfijn uit te leggen.
En toen verving u op de wekelijkse persconferentie van de minister-president Mark Rutte (die weer een stukje van ons land zat weg te geven aan het Groot Europeesche Rijk) en kreeg u een vraag over het Verdrag van Marrakesh.
Het was hilarische televisie.
Toen een journalist u vroeg of er geen debat over het Pact van Marrakesh moest komen, antwoordde u: “Het pact van Marrakesh. U moet mij even helpen.”
En na een ellenlange uitleg van de journaliste, zei u: “Ik heb me op dat onderwerp niet voor kunnen bereiden. Excuus daarvoor.”
We weten hoe het afliep. Uw kabinet wilde er niet eens een debat over met de Tweede Kamer, dat debat kwam er op aandringen van Thierry Baudet toch, op PVV, FvD, SGP en 50Plus na gaven álle partijen hun zegen aan het verdrag en de grenzen van West-Europa staan sindsdien open voor nóg meer gelukszoekers uit (w)arme landen. Het Urgenda van de klimaatactivisten zal de aanjagers van ongebreidelde migratie de komende decennia als voorbeeld dienen.
Vijftien maanden later mag u zich in NRC Handelsblad zonder enig weerwoord presenteren als de potentiële CDA-leider die vindt dat er een grens moet worden gesteld aan het aantal gelukszoekers dat jaarlijks neerstrijkt in Nederland.
Zonder dat u zich tot een maximum-aantal laat verleiden.
Zonder dat u het echte probleem (dat zijn dus níet de EU-ingezetenen die hier komen om te wérken…) hoeft te benoemen.
Zonder dat u hoeft te vertellen hóe u de import van gratis huizen, gratis zorg en gratis geld eisende economische ‘vluchtelingen’ gaat beperken.
Ofwel: de verkiezingscampagne is begonnen en in ruil voor het verzwijgen van het echte probleem werken twee NRC-miepjes daar graag aan mee.
CDA (en VVD) gaan weer een tijdje doen alsof ze zich níet comformeren aan de dictaten van Brussel.
In de hoop dat kiezers erin trappen.
Of gewoon een slecht geheugen hebben.
‘Wel woorden, geen daden’ is een vruchtbare strategie gebleken; het heeft de VVD al drie keer het premierschap opgeleverd.
Zo is 2020 amper vijf dagen oud en is alles weer als vanouds.
De mainstream media en de staatsomroepen rollen van hun vuurwerkverbodcampagne moeiteloos door naar het verstrekken van lippendienst aan de zittende macht.
En in Parijs noteerden we de eerste niet-islamitische aanslag. Een ‘steekincident’ met een indewarman die beslist geen terroristisch motief had, maar later toch weer wel. Een beetje. Ofzo. Misschien.
Alleen voor u staat dit jaar niet alles vooraf vast.
Wordt u binnen het CDA een serieuze concurrent voor Wopke Hoekstra en dus de volgende procuratiehouder van Brussel?
Of blijft u voor altijd die ijdeltuit met die malle schoenen?
Een jaar en een week geleden zette jullie toenmalige staatssecretaris van Justitie en Veiligheid Mark Harbers zijn handtekening onder het Verdrag van Marrakesh.
Het belangrijkste argument waarmee hij steun van de ‘rechtsere’ partijen (met uitzondering van PVV, FvD en SGP) kreeg, was dat Nederland met dat verdrag in de hand gemakkelijker landen als Marokko kon dwingen om afgewezen asielzoekers terug te nemen.
Inmiddels is gebleken wat dat in de praktijk betekent.
Harbers’ opvolger, jullie Ankie Broekers-Knol, slaagt er niet eens in een áfspraak over dat onderwerp te maken met de Marokkaanse ambassadeur in Nederland. Althans: als er eindelijk een afspraak is, zegt de Marokkaanse ambassadeur die op het laatste moment af.
Even laten zien dat Marokko baas in eigen huis is en de billen afveegt met dat nota bene in dat land getekende Verdrag van Marrakesh.
We mogen dus concluderen dat dat verdrag voor de úitstroom van economische gelukszoekers niet werkt.
Op het gebied van de ínstroom worden tegelijkertijd wél stappen gezet.
Traditionele Nederlandse media zullen het vooral negeren, maar in Duitsland is een nieuwe ‘Wir schaffen das’-mevrouw opgestaan: de vice-voorzitter van het Duitse parlement, Claudia Roth van Die Grünen.
Zij wil dat ‘Europa’ (ze bedoelt: het asielzoekerswalhalla West-Europa) de komende 30 jaar 140 miljoen mensen opvangt die ‘vluchten voor het klimaat’. En niet alleen opvangt, maar meteen een EU-paspoort geeft. Wat in Afrika bekend staat als een ticket voor levenslang gratis wonen, gratis zorg en gratis geld.
En weten jullie wat nou zo erg is?
Dat is dus geen dom hersenspinsel van een op hol geslagen groen gekkie.
Nee, dat is een maatregel die naadloos past binnen het Verdrag van Marrakesh waarvoor jullie VVD-staatssecretaris namens jullie VVD-premier Mark Rutte op 10 december 2018 bij het kruisje tekende.
Van 10 juni tot en met 2 juli 2000 werd in Nederland (en België) het EK voetbal gespeeld.
Ik heb van dat toernooi als freelancer verslag gedaan voor het weekblad Panorama. Voor dat werk ontving ik een vaste vergoeding per dag en een vast bedrag per kilometer
Daarnaast schreef ik columns voor de website Freeler voor een vast bedrag per column. Ook vroeg het frisdrankmerk Coca-Cola, één van de sponsors van het EK, mij om wedstrijdverslagen te maken voor hun actiewebsite. Hiervoor ontving ik een vast bedrag per verslag én een vast bedrag per kilometer.
Ik kreeg dus gedurende dat EK van 2000 elke kilometer die ik zakelijk reisde dubbel uitbetaald.
Een beetje vergelijkbaar met hoe Klaas Dijkhoff, Stef Blok, u en ongetwijfeld ook Halbe Zijlstra zich in hun jaren als fractievoorzitter van de VVD lieten rondrijden in de BMW met chauffeur van de zaak en óók nog een vaste, onbelaste, jaarlijkse vergoeding voor overige reiskosten in jullie zak staken.
Er is alleen één belangrijk verschil: mijn dubbele reiskosten werden betaald door commerciële bedrijven, u pakte geld van de overheid.
Even een reminder: ‘de overheid’, dat zijn: wij, de belastingbetalers.
Dijkhoff, de huidige fractievoorzitter van de VVD, heeft die 4900 euro netto per jaar inmiddels terugbetaald. Zo hoopte hij de commotie over zijn onbeschaamde geldgraaierij met onnodig wachtgeld enzo een beetje te dempen. (Mislukt!)
U zei gisteren dat u niet van plan bent de dubbele reiskostenvergoeding die u van 2006 tot 2010 kreeg terug te storten.
U deed niets crimineels, vond u.
Het waren anderen tijden, zei u.
Het ging ook om heel andere bedragen, zei u.
Het eerste is natuurlijk formeel waar. Als het niet alleen naar de geest, maar ook naar de letter van de wet ‘diefstal’ was geweest, had het Openbaar Ministerie u vast al van uw bed gelicht. En hadden de burgemeesters de politiebureaus extra geopend, hadden er voorbedrukte aangifteformulieren klaar gelegen, waren er oproepen in de moskeeën geweest om die te gaan tekenen, enz., enz.
Andere tijden waren het zeker. De jaren van de kredietcrisis, van omvallende banken, van stijgende werkloosheid, van koophuizen die ‘onder water’ kwamen te staan – typisch van die jaren waarin ons belastinggeld harder nodig was om ons stelsel overeind te houden dan om een fractievoorzitter van de VVD te spekken met een oneigenlijke reiskostenvergoeding.
Dan nog even over de bedragen. U zei gisteren dat het om “iets van 20.000 euro” ging. En dat het “de bedragen wel wat lager waren dan nu”.
Correct me if I’m wrong, maar volgens mij staat daar dat Tweede Kamerleden voor ‘overige reiskosten’ een vaste jaarlijkse vergoeding krijgen op basis van 17.500 kilometer.
Aangezien die vergoeding net in 2006 was verhoogd van 18 naar 19 cent per kilometer, is dus tamelijk exact uit te rekenen hoeveel belastinggeld u ten onrechte in uw zak stak.
U was van 28 juni 2006 tot en met 13 oktober 2010 fractievoorzitter van de VVD. Dus het gaat in uw geval niet om “iets van 20.000 euro”, maar om exact 14.283,84 euro. U had uw loonstrookjes er op nageslagen, zei u, maar u was blijkbaar te nonchalant (of arrogant) om even wat bedragen bij elkaar op te tellen en dacht: als ik het dik naar boven afrondt, krijg ik daar in elk geval geen gezeik meer over.
Dat de bedragen “wel wat lager waren dan nu” is eigenlijk nog het meest nieuwswaardige aspect van uw verhaal, want dat is namelijk wáár. U loog eens een keer niet! U had opeens wel een keer actieve herinneringen aan iets!
Want waar Dijkhoff (en ongetwijfeld Zijlstra) 4900 euro netto per jaar extra meegraaiden, was het bij u 3325 euro (17.500 km à € 0,19).
Maar weet u wat ik nou zo stuitend vind, meneer Rutte?
Het gemak, de desinteresse, waarmee mensen zoals u, en Dijkhoff, praten over bedragen waar dankzij uw kabinetten steeds meer mensen alleen maar van kunnen dromen.
Dat steeds meer Nederlanders dankzij uw kabinetten moeite hebben om elke maand de eindjes aan elkaar te knopen, en dat jullie je schouders lopen op te halen over 3325 of 4900 euro legaal gejatte extraatjes van hún belastingcenten en het verschil niet weten tussen 14.283,84 en “iets van 20.000” euro.
Die kloof, meneer Rutte, is niet meer te overbruggen.
UPDATE 1 Er zijn mensen die beweren dat ik niet moet rekenen met 19 cent per kilometer, maar met 37 cent. Die dan boven de 19 cent belast zou zijn. Ik moet geld verdienen, dus ik geloof het verder wel, maar zóu het om 37 cent gaan, dan is “iets van 20.000 euro” dus 27,815,90 euro, waarvan 13.532,06 belast werd. MAARRR… dan waren de bedragen dus niet “wat lager”, maar juist hóger! Toch? Weet u wat? Doe even de bonnetjes!
Wil je dat het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ ook in 2020 blijft verschijnen? Doe dan een vaste maandelijkse donatie via Back me of een incidentele gift via Bunq me.
Je zat ongetwijfeld gisteren kwijlend te kijken naar je baas Mark Rutte, die op de Klimaatconferentie in Madrid een speech van Jesse Klaver stond voor te dragen.
Ik snap dat die sowieso niet je grootste interesse hebben, want ze gaan over integriteit en fatsoen enzo, maar ik wil ze toch even tegen je aanhouden.
Met name de nieuwe afspraken over het Geschenkenregister zijn voor jou van belang.
Kamerleden moeten voortaan namelijk niet alleen gunsten of giften die ze zélf krijgen in dat register laten opnemen, maar ook gunsten en giften die hun familieleden krijgen.
Oei.
Een kind snapt nog wel dat jij, toen je poseerde voor een reclamefoto van Autobedrijf Winters met je nieuwe Kia, niet zo dom was om zelf de extra korting van de dealer of de importeur te pakken. Stel je voor dat dat bonnetje ooit boven tafel zou komen.
Hoe dan?
Nou, als het mijn Kia was en als ik net zo’n doortrapte zakkenvuller zou zijn als jij, dan zou ik de dealer vragen om die tien ruggen van zijn marketingbudget te verrekenen met de volgende auto die mijn vrouw bij hem kwam kopen.
Want laten we eerlijk zijn, Klaas: geen enkel integer Kamerlid gaat met zijn of haar dealer op de foto voor een reclamefoto. En al helemaal niet voor een Aziatische stekkerauto die geen ‘vroemvroem’, maar slechts ‘zoefzoef’ laat horen als je ‘m op z’n staart trapt (tot de 100).
Dus daar stond wat tegenover.
En dat gebeurde allemaal rond de tijd dat de VVD opééns de groene agenda van Jesse Klaver omarmde in de Tweede Kamer en die ordinaire kakelkip namens jou de hele dag ‘behapbaar’ en ‘betaalbaar’ liep te schreeuwen over die klimaatwaanzin in het algemeen en de aangekondigde aanslag op de portemonnee van de VVD-kiezers in het bijzonder.
Wil je dat het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ ook in 2020 blijft verschijnen? Doe dan een vaste maandelijkse donatie via Back me of een incidentele gift via Bunq me.
