Gisteren noemde Jan Paternotte, de leider van de seksschandalenpartij, Geert Wilders in de Tweede Kamer tijdens het debat over de Voorjaarsnota “de grootste vriend van Poetin”.
Na de vele, vele moslims die Wilders willen vermoorden, moesten blijkbaar ook bloeddorstige Oekraïeners nog even geactiveerd worden.
De wapens hebben ze al (cadeau gekregen van D66-minister van Pief, Paf, Poef Kajsa Ollongren).
Geert Wilders is de enige politicus in Nederland die al achttien jaar het grootst denkbare offer moet leveren omdat hij het in zijn ogen beste met Nederland voorheeft.
Zijn vrijheid.
En die werd door de leider van de één na grootste coalitiefractie volkomen ten onrechte weggezet als medeplichtige aan de oorlogsmisdaden van de Russische president Vladimir Putin.
Níemand van de collega-fractievoorzitters stormde naar de interruptiemicrofoon.
Níemand nam het op voor Geert Wilders.
Níemand in de Tweede Kamer roffelde op de tafels toen Geert Wilders verbaal de vloer aanveegde met die hitser van D66.
Niet veel later noemde Geert Wilders jou “de tassendrager van Mark Rutte”.
Collega-fractievoorzitters stormden naar de interruptiemicrofoon.
Massaal namen ze het voor je op.
Massaal roffelden ze op de tafels toen je je traantjes had afgeveegd en je de clichébraakbutton, de handbeweginkjesknop en de neurotisch neplachjes-toets weer had gevonden.
Geert Wilders had de tassendrager van Mark Rutte zomaar “de tassendrager van Mark Rutte” durven noemen.
Dat was toch volstrekt onaanvaardbaar?
Een persoonlijke aanval!
Hoe durfde hij?
Wat een schande!
Hoe durfde Geert Wilders de fractieleider van de partij die hoofdverantwoordelijk is voor ál het leed dat de Nederlandse bevolking de afgelopen twaalf jaar is aangedaan, momenteel wordt aangedaan en de komende jaren zal worden aangedaan aan het huilen te maken?
Terwijl papa Loek niet in de buurt is met een zakdoek.
En terwijl baas Mark het met al die tv-camera’s in de buurt niet aandurft om een troostende schouder aan te bieden.
Zó vals van die Wilders!
Zó zielig voor Sophie!
Wélke toeslagenouders?
Wélke Groningers?
Wélke door de Staat ontvoerde kinderen?
Wélke bejaarden die de moord konden stikken tijdens de coronacrisis?
Wélke ouderen die hun gasrekening niet meer kunnen betalen?
Wélke zieken die hun medicijnen niet meekrijgen bij de apotheek?
Wélke jongeren die maar geen huurhuisje kunnen krijgen?
Wélke rechtsstaat die verkwanseld is?
Allemaal klein bier voor de Kamer.
Geert pest Sophietje.
En da’s niet lief.
Want nu moest Sophietje huilen.
Ach gossie…
Laat ik eindigen met een compliment voor Rob Jetten.
Die was als tassendrager van zíjn politiek leider, Sigrid Kaag, toch een grotere meid dan jij.
En steunden de VVD-leden in meerderheid een motie die de boerenmoord door VVD-minister Christianne van der Wal keihard afkeurde.
De indieners van de motie moesten er zelfs letterlijk van huilen.
Dus jullie verwachtten daarna een duidelijk signaal van de partijleiding dat naar jullie geluisterd zou worden.
Volkspartij voor Vrijheid én Democratie, nietwaar?
De meerderheid bepaalt, jammer voor de minderheid.
Net als in de Tweede Kamer.
Het liep even anders.
Want nadat jullie voor het eerst in tien jaar waren opgestaan tegen de verlinksing van de VVD, hoorden jullie de dochter van Loek Hermans en de voormalig politiek assistent van Mark Rutte ruim een half uur lang vertellen dat ze spinazie à la creme “het goorste dat er bestaat” vindt, dat ze de lievelingstante is van Eva, Hidde, Julia en Lucas en dat ze op haar zesde in het buitenland in een restaurant om een rietje durfde te vragen.
Vervolgens zei Mark Rutte dat jullie zo lang over dat stikstofgedoe hadden zitten neuzelen op het congres, dat hij geen tijd had voor een speech en dat jullie bier gingen drinken.
Eenmaal thuis hoorden jullie, misschien nog euforisch vanwege het feit dat jullie het Kaagisme eindelijk een halt hadden toegeroepen, op het nieuws dat Mark Rutte en Christianne van der Wal de motie die hen opriep om de boerenmoord te stoppen nu het nog kan, naast zich neerlegden.
De boerenmoord gaat door.
De boerengrond is nodig voor het bouwen van huizen voor verse ladingen uitkeringstrekkers.
Moet van Brussel.
En is handel.
En als jullie dat niet pikken?
Daarover was Mark Rutte tijdens het bier drinken ook heel duidelijk geweest tegen een paar journalisten.
“Als VVD’ers hun lidmaatschap willen opzeggen, kan dat altijd. Dat is een keuze die iedereen kan maken”, zei hij.
Ofwel: slikken of stikken.
Zou er ook een speciaal plekje in de hel zijn voor politici die hun achterban verraden?
Als dat dan dezelfde plek is waar vrouwen terechtkomen die vrouwen verraden, kunnen ze daar te zijner tijd met Sigrid Kaag terugblikken hoe ze dit land in een paar jaar naar de verdommenis hebben geholpen.
Er zijn in Nederland mensen doelbewust de vernieling in geholpen door de overheid.
Echtscheidingen.
Huizen kwijt geraakt.
Op straat moeten leven.
Kinderen uit huis geplaatst.
Doelbewust.
Echt doelbewust.
Dat zijn niet mijn woorden, maar de woorden van PvdA-fractievoorzitter Attje Kuiken, gisteravond bij ‘Op1’.
Het ging over de Toeslagenaffaire, het schandaal dat mensen en gezinnen kapot heeft gemaakt, in meerdere gevallen met een zelfgekozen dood tot gevolg.
Het schandaal waarover uw derde kabinet (met als belangrijkste bewindspersonen, naast uzelf, Sigrid Kaag en Wopke Hoekstra) struikelde.
En waarvan uw vierde kabinet (met als belangrijkste bewindspersonen, naast uzelf, Sigrid Kaag en Wopke Hoekstra) met grote spoed de rokende puinhopen beloofde op te ruimen.
Bij ‘Op1’ onthulde parlementair verslaggever Thomas van Groningen dat de wachttijd van de getroffen ouders niet langer het beloofde jaar is, maar kan oplopen tot wel vijf jaar.
Want hij had een planning gezien van de Uitvoeringsdienst die belast is met het herstellen van jullie misdaden.
En daarop stond dat een deel van de slachtoffers pas in 2026 aan de beurt is.
Waarover de ook bij ‘Op1’ aanwezige Denk-voorman Farid Azarkan twee dingen zei.
Ten eerste: dat die 2026 ook helemaal niet gehaald gaat worden, maar dat de geesten rijp worden gemaakt voor misschien wel tien jaar wachttijd.
En ten tweede: dat dit geen zaak meer is voor een verantwoordelijk staatssecretaris (uw partijgenote Aukje de Vries), maar Chefsache.
Ik ben dat volkomen met Farid Azarkan eens.
Maar het gaat niet gebeuren.
Niet alleen omdat u al uw hele politieke carrière ‘katvangers’ inzet als het link kan worden.
Maar simpelweg omdat slachtoffers van uw criminele activiteiten, inwoners van Nederland die gemangeld zijn door een racistische overheid, uw belangstelling niet hebben.
U heeft andere prioriteiten.
Een bezoek aan het World Economic Forum in Davos.
Een gesprek met de secretaris-generaal van de Verenigde Naties over voedselleveranties aan de Sahel.
Babbelen over ‘de Nederlands-Waalse routekaart’ en een ambitieus klimaatbeleid met de premier van Wallonië.
De wederopbouw van Oekraïne bespreken bij de Europese Raad in Brussel.
Een bezoek aan de Bilderberg-conferentie in Washington.
Of u alleen buiten Nederland actief bent?
Nee, hoor.
U ontving in Den Haag de Marokkaanse premier Aziz Akhannouch.
Om te praten over “intensivering van de prettige samenwerking”.
En u bezocht Ter Apel.
Om het boodschappenlijstje van het COA in ontvangst te nemen.
|k geloof pigmentverwende medelanders nooit zo die zeggen dat Nederland een institutioneel racistisch land is.
Neem nou jouw ‘geval’.
Jouw 15-jarige zoon pikt het op 12 februari niet dat een medewerker van de Jumbo-vestiging aan de Westerstraat in Amsterdam er iets van zegt dat hij een e-sigaret opsteekt in de winkel.
Er ontstaat een handgemeen.
Hij komt thuis en vertelt het verhaal.
Jij trommelt wat vrienden op en gaat een paar uur later die lui van de Jumbo even een lesje leren.
Je gaat ze, zoals ze dat in Suriname zo mooi noemen, ‘rammelen’.
Ik denk dan in mijn blanke onschuld: dat heeft helemaal niks met huidskleur te maken, maar alles met jullie eigen apengedrag.
Als je uren nadat je verwende kutkind ruzie krijgt in een supermarkt met een knokploegje op pad gaat om die supermarkt en de kinderen die daar de vakken vullen in elkaar te rossen, verdien je gewoon een flinke duw van de rechter.
En dan maakt het echt niet uit dat je máánden nadat je jezelf weer eens van je slechtste kant hebt laten zien je “oprechte excuses aanbiedt aan iedereen die hierbij betrokken is geraakt” en er met veel pijn en moeite een “het spijt me” uitperst.
Want iedereen snapt dat je dat alleen maar doet om de rechters alvast milder te stemmen en omdat je je werk dreigde kwijt te raken door je misdragingen.
Is toch zo?
Dus dat Nederland een institutioneel racistich land is dat pigmentverwenden veel strenger aanpakt dan blanken, leek mij gelul van een dronken aardbei.
Tot ik gistermiddag in de Nationale Vergaderzaal een blanke man die (in vereniging) nog veel ergere dingen heeft geflikt waarbij zelfs dóden vielen, hoorde jij-bakken tegen zijn rechters.
En die vent de voorzitter van de rechtbank meldde dat ze wel even moest zorgen dat hij om vier uur weg kon, want hij had belangrijker dingen te doen.
