Je gaat er niet mee wegkomen als je in september in de rechtbank zegt dat het ‘geen belofte’ was, maar ‘een voorspelling’. Of ‘een wens’ en je ‘slechts gebruik maakte van je vrijheid van meningsuiting’. Of dat je een nieuw stripalbum van Gregorius Nekschot voor zijn verjaardag aan het inpakken was.
Het enige wat je misschien nog kan helpen, is dat je zegt dat je volledig ontoerekeningsvatbaar was toen je achter je toetsenbordje de held zat uit te hangen. Dat je krankzinnig bent geworden en tegenwoordig lid bent van de wappiesekte van Willem Engel. Die kennen ze daar wel.
Maar dat vereist zelfinzicht en dat is wel het laatste waarop je te betrappen bent.
Het wordt dus gewoon enkele tientallen uren schoffelen, vriend.
En dat is volkomen terecht.
Sterker: als ik jou zo volg denk ik al een tijdje: die Bryan Roy zou eens een jaartje of wat moeten worden opgesloten.
Niet in de cel, maar in een psychiatrische inrichting.
Disclaimer: Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ schrijf ik ‘om niet’. Wil je desondanks doneren, dan kan dat eenmalig via mevrouw Dijkgraaf of maandelijks via de rolstoelmarokkaan.
Hij zorgt dat iemand het ‘lekt’ aan Hart van Nederland.
Hij weet dat alle redactiemeisjes en -jongetjes van alle kranten, websites en tv-programma’s alle andere kranten, websites en tv-programma’s checken om te kijken of ze nog nieuws kunnen jatten.
Hij ziet dat het moorkopnieuws langzaamaan wordt opgepikt.
“Bakker Jurgen Verwoerd heeft bekend gemaakt om de naam ‘Moorkop’ niet meer te gebruiken. Hij heeft de naam veranderd naar ‘Roomkop’ en dat wordt hem niet in dank afgenomen. De woede van sommigen is zo groot, dat Jurgen vandaag zijn winkel moest sluiten. Hij wordt bedreigd en uitgescholden.”
Hij denkt: morgen kent heel Nederland mij.
Jij denkt: misschien wel een miljoen kijkers (LOL).
En toen begon je interview.
En toen bleef van alle bedreigingen dit verhaal van Jurgen Verwoerd over: “Een van mijn medewerkers belde mij op en die zei: ‘Joh, er was hier net iemand in de winkel en die bestelde op een nogal ferme toon een moorkop. We hebben ‘m verteld dat we dat niet hebben en hij zei: “Ja, maar ik wil toch een moorkop”.’ Dus, ja, eh… mijn medewerkers voelden zich daardoor niet helemaal veilig. Het was niet echt een dreigende situatie, maar wel eh… van… het is niet nodig om zoiets te gaan doen. Ik snap niet dat je er überhaupt over nadenkt, van… ik ga daar langs om een statement te maken voor een product dat een andere naam krijgt, wat niet verdwijnt. Er is geen Nederlandse traditie van een moorkop, een feest of iets dergelijks, dus we hoeven daar helemaal niet moeilijk over te doe…”
Op dat moment onderbrak je hem (eindelijk!) en vroeg je: “Maar dit was zo bedreigend, hebben jouw medewerkers als zo bedreigend ervaren, dat je uiteindelijk… de politie erbij is gehaald en je hebt besloten je winkel te sluiten voor vandaag.”
Waarop hij antwoordde: “Ja, je kan beter voorkomen dan genezen en ik heb geen zin in gezeik. En ik denk eerder aan mijn mensen dan aan de winkel.”
Toen wist je het hè, Eva?
Dat je er was ingeluisd, bedoel ik.
Heel erg platgeslagen was er dus één gastje geweest dat een moorkop bestelde, dat wat ging zeuren toen-ie geen moorkop kreeg en dat vervolgens de winkel verliet. Zonder ook maar één medewerker te intimideren.
Dat was geen bedreiging, dat was een ontevreden klant.
Ik mag toch aannemen dat je die geweldige redactieploeg van je vandaag ongenadig op z’n flikker geeft omdat ze hier zijn ingetuind?
En verder wil ik bakker Jurgen Verwoerd uit Monster op deze plek van harte gelukwensen.
Enerzijds omdat hij vanaf vandaag heel wat linksdraaiende vrouwtjes met uitgroei en mannen met linnen tassen in de zaak krijgt die hem troostend aan omzet helpen.
En voorts ben ik van mening dat mensen die boos zijn op winkels die, soms zelfs pro-actief, buigen voor boze negerts niet moeten zeiken, maar er gewoon helemaal niks meer moeten kopen.
Je had me vanwege het nakende vertrek van Saskia Noort als columniste bij je krant (lezersonderzoeken liegen niet, maatje) uitgenodigd op de redactie van het Algemeen Dagblad.
We zaten in jouw kantoor wat te babbelen over de Haringtestfraude, de tuigvlogger en andere hoogtepunten uit je AD-carrière, toen op de webredactie iemand keihard begon te juichen.
Je snelde je kantoor uit.
Ik achter je aan.
“Wat valt er te vieren, Chris?”, vroeg je.
“Uitstekende rechter!”, schreeuwde iemand met een wat boertig accent. “Niet geluisterd naar het rechts-populistische buikgevoel!”
Bij het horen van die woorden was je nóg meer geïnteresseerd.
“Vertel, Chris!”
“Weet je nog, Hans, die Ierse studente? Liep op 9 maart op de busbaan in Utrecht. Werd geschept door een automobilist die doorreed na de aanrijding en die zich pas ruim 24 uur later meldde bij de politie. Die man had alcohol en drugs in zijn lichaam. Had-ie wel vaker. Was-ie ook al eens voor veroordeeld. En hij reed marginaal te hard, iets van 90 ofzo. En toch hoeft-ie maar drie maanden de cel in. De rechtbank kon namelijk niet vaststellen of die alcohol en drugs van invloed waren op zijn rijgedrag. En de rechtbank hield er ernstig rekening mee dat die Ierse studente liep op een plek waar je niet mag lopen. Als zíj niet op de busbaan had gelopen, had híj haar in zijn auto niet geschept en had ze nog geleefd. Mooi, man! Gerechtigheid! Ik zie het trollenleger van Wierd Duk alweer woedend naar de toetsenbordjes rennen.”
Bij het horen van die naam, riep je naar je secretaresse: “Gretha, muziek!”
En je ging voor in een polonaise over de redactie.
Ergens halverwege hield een oudere redacteur van de economieredactie jullie tegen. Hij had de goeie ouwe tijd bij het AD nog meegemaakt.
“En nou ben ik het godverdomme zat!”, schreeuwde hij.
“Die 21-jarige Ierse studente, Nijenhuis, heette Aoife O’Connell. En dat had ook jouw dochter Hanna kunnen zijn. Eens kijken of je dan nog de polonaise liep met die dwaas van een Klomp.”
Bij het horen van die naam stond ook een stagiaire van de economieredactie op.
“Ja, Chris Klomp. Mijn moeder is doodgereden door iemand die met 90 kilometer en een zatte kop door de stad reed. Ik ben benieuwd hoe je reageert als dat met jouw vader of moeder gebeurt. Of je dan ook de polonaise loopt met de hoofdred…”
Op dat moment schrok ik wakker.
Ik weet dus niet of Chris Klomp die stagiaire daarna verkracht heeft of alleen maar in elkaar geslagen.
En of jij toen hebt ingegrepen, of dat je snel een filmpje maakte voor de clickbait op de website van het AD.
Hans Laroes zat waarschijnlijk achter een jong kippetje aan.
Peter Breedveld was zijn screenshots over ‘islamofobe fascisten’ in mapjes aan het stoppen.
Chrissie Klomp (ja knul, je wórdt genoemd!) moest vast clickbait-berichtjes voor de website van het Algemeen Dagblad tikken.
Dus jullie dachten: dan moet Antoinette Hoes, de Transformation and Integration Director van het Duitse hoofdkantoor van de reclamegroep DDB in Berlijn, maar even zonder haar man frühstücken.
Waarom?
Omdat haar Hans Maarten de belangrijke opdracht had een tweet de wereld in te sturen met de volgende tekst:
“Ik geef toe: ik mis nu wel een stukje duiding van Derk Jan Eppink, Erik de Vlieger, Wierd Duk en Jan Dijkgraaf bij de terreuraanslagen in de VS. Vorige week waren ze er als de kippen bij om ons te vertellen waar we de schuld moesten zoeken…”.
Nou snap ik best dat Hans Maarten niet alles van mij weet, maar dat ik me in mijn werk voor 99 procent richt op Nederland en dat wat Nederland kapot maakt (de wording van het Groot Europeesch Rijk, het Verdrag van Marrakesh, enz, enz), is toch vrij algemeen bekend.
Dus wat moet ík in hemelsnaam opeens met Amerika?
Maar oké, alles om te zorgen dat Hans Maarten weer snel achter de gebreide broek van zijn kostwinner kon kruipen.
Dus ik googelen op Connor Betts, de 24-jarige man die gisteren in Dayton in een bar negen mensen dood schoot. Waarbij ik uiteraard moet aantekenen dat ik geen Amerika-expert ben hè. Dus of mijn bronnen betrouwbaarder of net zo onbetrouwbaar zijn als de NOS, weet ik niet precies.
Nou, dan kom je dus dit tegen:
Hij is dus tegen God.
En dit:
Hij is dus een ‘socialist’.
En dit:
Hij had dus liever Hillary Clinton als president gehad, dan Donald Trump.
Verder las ik nog iets over ‘Antifa’, maar daar heb ik helaas geen screenshot van gemaakt.
En hij is uiteraard zo gek als een deur, anders schiet je geen negen mensen uit het leven (inclusief je eigen zus) en tientallen anderen het ziekenhuis in.
Tja.
Ik kon nog wel verder gaan met zoeken, maar ik vond dat ik wel genoeg had voor een stukje duiding naar de mensen toe.
Komt-ie, hoor!
In Nederland zou zo’n gast er eentje van GroenLinks zijn. En jullie doorgedraaide neefje.
